Facebook link
Jesteś tutaj:
Powrót

Zespół dawnego klasztoru bernardynów Tarnów

Zespół dawnego klasztoru bernardynów Tarnów

Fragment wysokiego budynku, dawne prezbiterium kościelne, z cegły z dachem krytym czerwoną dachówką.

ul. Bernardyńska 24, 33-100 Tarnów Region turystyczny: Tarnów i okolice

W XV wieku do Tarnowa przybyli bernardyni. Wzniesiony dla nich zespół kościelno-klasztorny po kasacie zakonu w XVIII wieku, przebudowano na potrzeby świeckich instytucji. Oglądając te budowle warto wypatrywać gotyckich elementów widocznych na ścianie prezbiterium i fragmentach zachowanych murów obronnych.

Właściciel Tarnowa Jan Amor Tarnowski sprowadził do miasta bernardynów i w 1459 roku ufundował drewniany klasztor. W latach 1468–1499 na jego miejscu, w ogrodach na zewnątrz muru miejskiego, zbudował murowany bernardyński zespół klasztorny otoczony murem obronnym z bramą i furtami, składający się z gotyckiego, jednonawowego kościoła Matki Boskiej Śnieżnej, trzech piętrowych skrzydeł klasztornych z wirydarzem pośrodku i budynków gospodarczych. We wnętrzu prezbiterium od nawy oddzielało silne przewężenie. Z zewnątrz prezbiterium opięto przyporami. Po 1530 roku hetman Jan Tarnowski umocnił klasztor bastejami, fosą i ziemnymi nasypami, dzięki czemu przetrwał on w niezmienionym kształcie do 1820 roku. Kościół spłonął w 1614 roku, odrestaurowano go w latach 1620–1626. W 1654 roku na cmentarzu przyklasztornym zbudowano podziemną kaplicę Więzienia Chrystusa. W XVII wieku do nawy dobudowano barokową kaplicę Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny, wzniesiono wieżę zegarową i karcery dla pokutników, remontowano klasztor i kościół. W 1789 roku władze austriackie zlikwidowały klasztor, a zakonnicy przenieśli się do opuszczonego klasztoru bernardynek. Na przełomie XVIII i XIX wieku klasztor wykorzystywano na cele mieszkalne, szkolne, wojskowe, w 1809 roku była w nim prochownia. Po pożarach kompleks w latach 1823–1825 gruntownie przebudowano, zlikwidowano fortyfikacje Tarnowskiego. W kościele podzielonym na trzy piętra miały siedzibę sądy szlacheckie (Forum Nobilium), w nawie urządzono salę rozpraw, wyburzono przypory, dodano klasycystyczne elewacje. W 1942 roku zewnętrznej ścianie prezbiterium przywrócono gotycki wygląd. Przy przedłużaniu ulicy wyburzono boczne skrzydła klasztoru, w pozostałym skrzydle umieszczono więzienie. Po kolejnym remoncie kościoła, w latach 1931–1960 był w nim magistrat, później inne instytucje, a na parterze od 1964 roku kaplica kościoła polskokatolickiego. Przy klasztorze i kościele zachowały się dwa odcinki wysokich, ceglanych murów obronnych z widocznymi zamurowanymi strzelnicami.


Powiązane treści