Uroczystość 15 sierpnia obchodzono dawniej również jako dzień Matki Bożej Dożynkowej, stąd przynoszono do świecenia także zboża, owoce czy warzywa. Było to podziękowanie dla Maryi za opiekę nad plonami i pomoc w ciężkiej pracy na roli. Rośliny święcono i święci się nadal najczęściej w postaci wiązanek lub wianków. Ich skład zależał od regionu, uprawianych i występujących na danym terenie roślin. Jak podają źródła, podstawę stanowiły cztery części składowe: zioła, zboża, owoce i warzywa.

W Małopolsce najbardziej uroczyście święto Wniebowzięcia NMP obchodzi się w Kalwarii Zebrzydowskiej, gdzie tłumy pielgrzymów święcą bukiety z nagietkami, makami, chabrami, macierzanką, miętą, piołunem, pszenicą, żytem, jęczmieniem i owsem. W tym dniu święcone są również wieńce dożynkowe. Nabożeństwo Zaśnięcia Matki  Bożej, zwane „pogrzebem”, odbywa się co roku w Kalwarii Zebrzydowskiej z udziałem tysięcy pielgrzymów. W barwnej procesji na tzw. dróżkach Matki Bożej wędrują asysty, orkiestry i pątnicy w strojach ludowych z całego regionu. Zgodnie z tradycją, młodzi kawalerowie i panny niosą trumienkę z figurą Maryi Zaśniętej do oddalonego o ponad 3 km kościoła Grobu Matki Bożej, gdzie zwyczajowo kończy się pochód. Ostatnim akcentem nabożeństwa jest procesja z figurą Matki Bożej Wniebowziętej po Placu Rajskim, przed bazyliką kalwaryjską.